We bezochten Ostia Antica

Lommerijk groen moet de toeristen verkoeling brengen tijdens hete Italiaanse zomers.

Soms vind je op onverwachte plekken pareltjes van musea. Plekken die minder bekend zijn bij het grote publiek en die ook veel minder financiële middelen ter beschikking hebben dan hun grote broers.

Eén van die pareltjes is Ostia Antica, een oude havenplaats nabij Rome. Goed bereikbaar met de stoptrein naar de kust en een aanrader voor iedereen die een dag het stof en de drukte van de grote stad wil ontvluchten. Men loopt de stad binnen via de oude toegangsweg. Het eerste tekstbordje dat men tegenkomt geeft uitleg over de ‘Problemi di un’area archeologica’. De bezoeker ontdekt wat de problemen zijn bij het behoud van een plek als deze: geld gebrek, vervuilde lucht uit Rome, weersinvloeden…

Vervolgens wordt er uitgelegd wat men doet om het verval tegen te gaan. Muren met bijzondere wandschilderingen krijgen een overkapping. Muren worden van boven afgedekt met cement en mozaïekvloeren afgeschermd met hekjes. Grote boosdoener zijn de bomen die in de 19e eeuw zijn geplant om toeristen schaduw te bieden. De wortels van deze reuzen woelen langzaam maar zeker de mozaïekvloeren om. De bomen kappen is geen optie, want er moeten toegangskaartjes worden verkocht om onderzoek te kunnen blijven doen en zonder schaduw blijven de toeristen weg.

Je voelt je als bezoeker verantwoordelijk voor verval én behoud.